Πέμπτη 25 Ιουλίου 2013

της Margo μας

Ευχές που χαραζουν , που χαρακωνουν ολες τις στιγμές του χρονου γραμμένες απο την Margo τον περασμένο Δεκέμβρη


Στον γάμο τραβάω το μανίκι της μάνας την στιγμή της χαιρετούρας.. "μαμά τι ευχή να πω;" Στα βαφτίσια το ίδιο και στην πρώτη κηδεία θυμάμαι. Δύσκολο πράγμα να πρέπει να πεις ευχή μόνο και μόνο επειδή πρέπει. Με τις ευχές δεν είχα και τόσο καλή σχέση είναι η αλήθεια, όπως και με την τύχη. Με τον καιρό πίστεψα στις ευχές ίσως από ανάγκη, στην τύχη ποτέ! Η θετική σκέψη, η πίστη για το καλύτερο πιστεύω πως βοηθά στην πραγματοποίησή του. 
Αυτά τα Χριστούγεννα όμως είμαι σαν το παιδί που τραβάει το μανίκι της μάνας για να το ορμηνεύσει τι ευχή να πει. Μόνο που τώρα δεν θέλω να μου πουν τα λόγια, αλλά τον τρόπο να τα πιστέψω ξανά. Είναι που δεν θέλω να ευχηθώ να είμαστε μόνο εμείς καλά και οι γνωστοί μας, είναι που θέλω απεγνωσμένα να είναι καλά όλοι. Θέλω η δύναμη του ανθρώπινου μυαλού και η θέληση της ψυχής του, επιτέλους, να υπηρετήσει το καλό και μόνο! 
Δεν εύχομαι πια.. ΘΕΛΩ!


Καλά Χριστούγεννα σε όλους!

7 σχόλια:

  1. Επειδή δεν το έχω ξαναδιαβάσει , αν και πέρυσι γραμμένο μου αρέσει πολύ για κείνα τα θέλω μας να πραγματοποιούνται με δυνατές ευχές.
    Φιλάκια Κάτια μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. είναι τοσο αληθινο που διαλεξα να το διαβασουν όλοι σε φιλω Νικόλ μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Οι ευχές όταν είναι καλοπροαίρετες και με θετική σκέψη τότε είναι πολύ σημαντικές. Καλή σου μέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τι όμορφα λόγια.. γραμμένα από την καρδιά!
    Υγεία, πραγματικά, το σημαντικότερο απ' όλα..
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή