Κυριακή 5 Ιανουαρίου 2014

το ονειρο της Χριστιάννας μας





Κάποτε ήταν ένα κοριτσάκι που 'χε δυο υπέροχους γονείς και μια μεγαλύτερη αδελφή.Η οικογένειά της είχε περάσει δύσκολες στιγμές, αλλά με τη βοήθεια των φίλων τους κατάφεραν να τα ξεπεράσουν.Έτσι αποφάσισαν να κάνουν μια νέα αρχή.

Πλησίαζαν Χριστούγεννα κι οι γονείς ήταν ευτυχισμένοι βλέποντας τα παιδιά τους ενθουσιασμένα τις γιορτές.Όταν μπήκε Δεκέμβρης τα παιδιά ήθελαν να στολίσουν το δέντρο, αλλά ποτέ δεν έβρισκαν χρόνο.Έτσι όταν πέρασε καμιά βδομάδα και τα παιδιά βρήκαν επιτέλους χρόνο, με χαρά στόλισαν το Χριστουγεννιάτικο δέντρο τους.Η μικρότερή τους κόρη που την έλεγαν Χαρά, σκέφτηκε να επισκεφτεί την κολλητή της που την έλεγαν Μαρία.Αφού πήρε την άδεια απ' τους γονείς της, πετάχτηκε στο σπίτι της για να την καλέσει να παίξουν.Η Μαρία δέχτηκε και πήγαν να παίξουν κάτω στη γειτονιά τους.
Καθώς έπαιζαν είδαν ένα φίλο τους-το Μάριο-όπου κάθισε κι αυτός να παίξει μαζί τους!Έτσι όπως έπαιζαν τα παιδιά, η Μαρία άκουσε ένα θόρυβο και το 'πε στους φίλους της, αλλά κανείς δεν την πίστεψε.Η Μαρία σκέφτηκε πως ίσως να ήταν στην φαντασία της, καθόσον αυτή είχε μεγάλη φαντασία.Χωρίς καμιά ενόχληση συνέχισαν το παιχνίδι τους χαρούμενα κι ευτυχισμένα.Μετά από λίγο, τον ίδιο θόρυβο τον άκουσε όλη η παρέα… σαν γέλιο ήταν…Αφού κοιτάχτηκαν μεταξύ τους τρομαγμένα, ακολούθησαν τον περίεργο αυτό θόρυβο.
Έφτασαν σ' ένα ψηλό βουνό, όπου εκεί βρισκόταν μόνο του ένα σπιτάκι.Περπάτησαν ως το σπίτι λες κι εκείνη την ώρα τους οδηγούσε κάποιος άλλος κι όχι ο εαυτός τους!Χτύπησαν δειλά την πόρτα.Η πόρτα άνοιξε μόνη της.Τρομοκρατημένα μπήκαν στο σπίτι.Ένα απόλυτο σκοτάδι τ' ακολουθούσε και δεν τ' άφηνε να ξεφύγουν.Τα παιδιά εντελώς ξαφνικά και μ' έναν μαγικό τρόπο σταμάτησαν να φοβούνται.Έτσι προχώρησαν προς το εσωτερικό του σπιτιού γεμάτοι θάρρος.Κάποια στιγμή ανάβουν τα φώτα.Η παρέα αντίκρισε ένα τεράστιο Χριστουγεννιάτικο δέντρο, με πολλά στολίδια, χρωματιστά λαμπάκια και πολλές κορδέλες.Αυτή η βαριά φωνή που 'χαν ακούσει νωρίτερα, την άκουσαν ξανά κι αυτήν τη φορά πολύ έντονα και πιο κοντά.
Συνέχισαν να την ακολουθούν, ανέβηκαν κάποιες σκάλες, μπήκαν σ' ένα μεγάλο δωμάτιο, ώσπου αντίκρισαν έναν παχουλό ηλικιωμένο άνθρωπο που φορούσε μια πολύ μεγάλη κόκκινη στολή, έναν τεράστιο σκούφο, ένα ζευγάρι κατακόκκινες μπότες και μια πολύ μεγάλη καφετιά ζώνη.Ο άνθρωπος αυτός γύρισε το πρόσωπό του, για να δει ποιος ήρθε.Τα παιδιά είδαν να 'χει μια πολύ μεγάλη κάτασπρη γενειάδα, όπου το στόμα του φαινόταν ίσα-ίσα και δυο λαμπερά καστανά μάτια που σε παγίδευαν σε σκέψεις.Όταν ο άνθρωπος αυτός ξαναγέλασε, τα παιδιά συνειδητοποίησαν αμέσως πως ήταν το ίδιο γέλιο που ακολούθησαν.Ο κύριος αυτός ξεκίνησε την κουβέντα μαζί τους, για να τους συστηθεί:
-Γεια σας παιδάκια, με λένε Αϊ Βασίλη.Δεν ήθελα να σας τρομάξω, το μόνο που 'θελα ήταν να σας καθοδηγήσω μέχρι εδώ, για να με βοηθήσετε να μοιράσω τα δώρα σ' όλα τα παιδάκια του κόσμου, που όλον το χρόνο είχαν καθίσει φρόνιμα.
Τα παιδιά έμειναν άφωνα.Ο Αϊ Βασίλης τότε προσπάθησε να τους ξεμπλοκάρει και τους ζήτησε να πουν τα ονόματά τους:
-Λοιπόν εγώ σας συστήθηκα, θα μου κάνετε την τιμή να μου συστηθείτε κι εσείς;
-Εντάξει, εγώ είμαι η Μαρία.Από δεξιά μου είναι ο Μάριος κι από αριστερά μου η Χαρά.
Τα άλλα τα παιδιά, εκτός απ' την Μαρία, ακόμα δεν μπορούσαν να συνέλθουν απ’ το μεγάλο σοκ.Ο Αϊ Βασίλης αμέσως πρότεινε να τους ξεναγήσει στο χώρο του.Τα παιδιά δε μίλησαν και μόνο η Μαρία φώναξε ενθουσιασμένα "ΝΑΙΙΙ"!Η ξενάγηση λοιπόν ξεκίνησε απ' το σπίτι του.Τους έδειξε ένα τεράστιο σαλόνι, όπου εκεί υπήρχε ένα μεγάλο Χριστουγεννιάτικο δέντρο.Ύστερα προχώρησαν στην κρεβατοκάμαρά του όπου σ’ ένα τεράστιο κρεβάτι βρισκόταν μια πάρα πολύ μεγάλη λίστα γεμάτη από δώρα.Ο Αϊ Βασίλης πήρε τη λίστα στα χέρια του κι είπε στα παιδιά, πως όλα αυτά τα δώρα θέλει να τα βάλουν σε κάθε σπίτι όπου ανήκουν, διότι αυτός ήταν πολύ άρρωστος και γι' αυτόν τον λόγο τα κάλεσε να τον βοηθήσουν.Η Χαρά παρέλαβε αμέσως τη λίστα και προσπάθησε να την χωρέσει μέσα στην τσέπη της.
Ο Αϊ Βασίλης συνέχισε την ξενάγησή του σε μια άλλη κρεβατοκάμαρα, όπου-όπως τους εξήγησε-ήταν η κρεβατοκάμαρα των ξωτικών, δηλαδή των βοηθών του.Ο Μάριος ζήτησε απ' τον ίδιο να του δείξει τα ξωτικά.Ο Αϊ Βασίλης χαμογέλασε κι οδήγησε αυτόν με την παρέα του στο εργαστήριό του.Εκεί έδειξε κι εξήγησε πως φτιάχνουν τα δώρα τα ξωτικά.Ο Μάριος δεν πίστευε στα μάτια του.Αντίκρισε πολλά ξωτικά μαζί.Σαν πλαστικά ανθρωπάκια ήταν.Είδαν πολλά μηχανήματα που το καθένα λειτουργούσε για κάποιο συγκεκριμένο σκοπό.Η Χαρά παρατηρούσε το κάθε μηχάνημα ξεχωριστά.
Το πρώτο μηχάνημα δημιουργούσε τα δώρα με οποιοδήποτε τρόπο.Το δεύτερο μηχάνημα έπαιρνε τα παιχνίδια και τα τοποθετούσε σε κουτιά δώρων με κόκκινες κορδέλες.Ύστερα το τρίτο και τελευταίο μηχάνημα τοποθετούσε σε κάθε κουτί από μια κάρτα με ξεχωριστές ευχές το καθένα.Τα ξωτικά-όπως έβλεπε κι η Μαρία-φορούσαν καταπράσινους σκούφους κι από μια μικροσκοπική στολή.Απ' τη μεριά του ο Μάριος παρατηρούσε, ότι τα ξωτικά είχαν πολύ μεγάλα και μυτερά αυτιά που ξεχώριζαν πολύ.Αφού λοιπόν χόρτασαν την περιέργειά τους, ζήτησαν να συνεχίσουν την ξενάγησή τους.O Aϊ Βασίλης ήταν πολύ ενθουσιασμένος, που έβλεπε τα παιδιά να αισθάνονται πιο άνετα.
Έτσι αποφάσισε να συνεχίσει την ξενάγησή του έξω απ’ το σπίτι.Η Μαρία ζήτησε να δείξει τους ταράνδους.Εκείνος τότε δέχτηκε με χαρά.Μόλις έφτασαν στην περιοχή τους, τα παιδιά είχαν ν' αντικρίσουν ένα υπέροχο θέαμα.Όλοι οι τάρανδοι βρισκόταν μέσα σ' ένα πολύ μεγάλο φράγμα.Ο Αϊ Βασίλης εξήγησε ότι οι τάρανδοι τον μεταφέρουν για να δίνει τα δώρα στα παιδιά.Πριν όμως τα δώσει σ' εκείνα, είπε ότι ντύνει τα ζώα του κατάλληλα, γιατί ψηλά στον ουρανό έχει πάρα πολύ και βαρύ κρύο.Η Χαρά ρώτησε αν υπήρχε κάποιος άλλος ακόμα χώρος για να ξεναγηθούν κι εκείνος απάντησε αρνητικά.
Η μόνη του δουλειά ήταν να τους δώσει τις κατάλληλες πληροφορίες για την αποστολή τους.Τα παιδιά πάνω-κάτω είχαν καταλάβει τη δουλειά, που τους είχε αναθέσει ο χαρισματικός και καλόψυχος αυτός γερούλης.Ανέβηκαν τότε όλοι μαζί πάνω στη μεγάλη κρεβατοκάμαρά του για να συζητήσουν.
-Λοιπόν, νομίζω πως καταλάβατε τι θα κάνετε, τους είπε ο Αϊ Βασίλης.
-Ναι, είπαν τα παιδιά.
-Εγώ απλά θα σας δώσω κάποιες οδηγίες που πρέπει να τηρήσετε.Καταρχάς, αφού τα ξωτικά βάλουν όλα τα δώρα μέσα στο μεγάλο σάκο, τότε θ' ανεβείτε στο έλκηθρο και θα δώσετε εντολή στους ταράνδους να ξεκινήσουν.Όταν αυτοί ξεκινήσουν πρέπει να 'στε πολύ προσεκτικοί.Να κρατιέστε καλά απ’ το σχοινί, που θα σας έχουν τοποθετήσει τα ξωτικά.Μετά κι όταν οι τάρανδοι σταματήσουν στο πρώτο σπίτι που θα βρουν, θα πρέπει να πάρετε το δώρο που ανήκει σε κάθε παιδί και να το ρίξετε μέσα στην καμινάδα.Για το πώς θα καταλάβετε ποιανού είναι το κάθε δώρο αυτό δε θα 'ναι δύσκολο, γιατί έχω παραγγείλει στα ξωτικά να βάλουν τα δώρα με τη σειρά.Έτσι θα 'ναι πολύ εύκολο να καταλάβετε.Κι όταν με το καλό τελειώσετε μ' όλα τα δώρα, τότε θα γυρίσετε σ' αυτό το σπίτι και θα σας περιμένει μια πολύ όμορφη έκπληξη.Καταλάβατε αυτά που σας είπα;
-Nαι!Απάντησαν με μια φωνή!
-Λοιπόν σε λίγες ώρες πρέπει να φύγετε.Ντυθείτε ζεστά γιατί έχει πολύ κρύο.
Τα παιδιά άκουσαν τη συμβουλή του Αϊ Βασίλη και πήραν ό,τι πρόχειρο βρήκαν απ' το σπίτι του.Αφού ετοιμάστηκαν πήγαν πάλι σ' εκείνον, για να τους συνοδέψει στους ταράνδους.Όταν έφτασαν, είδαν πως ο σάκος ήταν έτοιμος, γεμάτος με δώρα… όπως τους είπε πριν από λίγο.Ο Αϊ Βασίλης ξαναθύμισε στα παιδιά να κρατιούνται γερά απ' το σχοινί, που πριν από λίγο είχαν βάλει τα ξωτικά στο έλκηθρο.Τα παιδιά ήταν έτοιμα για δράση.Με το σύνθημα του Αϊ Βασίλη οι τάρανδοι ξεκίνησαν να τρέχουν πετώντας στον ουρανό.
Τα παιδιά στην αρχή ήταν πάρα πολύ τρομαγμένα, νόμιζαν πως θα γλιστρήσουν και θα πέσουν, αλλά συνειδητοποίησαν αμέσως πως κι ο Αϊ Βασίλης δεν έπεφτε ποτέ… κι έτσι κρατήθηκαν απ' το σχοινί.Το ταξίδι τους εξελισσόταν σ' ένα όμορφο παραμύθι.Όταν λοιπόν οι τάρανδοι σταμάτησαν στην στέγη ενός σπιτιού, θυμήθηκαν τα λόγια του κι έριξαν το πρώτο δώρο που ανήκε στην καμινάδα του σπιτιού.Αφού τελείωσαν με το πρώτο σπίτι, είδαν στην λίστα πως περίμεναν ακόμα μπροστά τους άλλα 36.219 σπιτάκια για να μοιράσουν δώρα.
Μετά πήγαν και στο δεύτερο, στο τρίτο, στο τέταρτο κτλ.Ώσπου πολύ αργότερα έφτασαν και στο τελευταίο σπίτι.Η ώρα πέρασε και τα παιδιά κατάλαβαν ότι έπρεπε να γυρίσουν σπίτια τους.Έτσι έριξαν το τελευταίο δώρο στην καμινάδα κι έβαλαν τα δυνατά τους για να γυρίσουν στο σπίτι γρήγορα.Πήγαν στον Αϊ Βασίλη και τον ευχαρίστησαν που τ' άφησε να ζήσουν αυτήν τη μαγική εμπειρία.Αμέσως τα διέκοψε λέγοντας πως ετοίμασε κι αυτός από ένα δώρο για όλο αυτόν τον κόπο που έκαναν.Έτσι τον ακολούθησαν μέχρι την κρεβατοκάμαρά του.Όταν άνοιξαν την πόρτα είδαν τρία τεράστια δώρα πάνω στο κρεβάτι του.Ο Αϊ Βασίλης έδωσε με τα χέρια του στο καθένα ξεχωριστά το δώρο που του ανήκε κι ευχήθηκε σ' όλα τους καλά Χριστούγεννα.Τα παιδιά έκαναν μια τεράστια αγκαλιά τον καλό γεράκο και γύρισαν χαρούμενα στα σπίτια τους.
Όταν έφτασαν, αποφάσισαν να κρατήσουν αυτή την περιπέτειά τους μυστική, γιατί ήξεραν πως κανένας δεν θα τους πίστευε.Θα ήταν έτσι το δικό τους Χριστουγεννιάτικο μυστικό.Πήγαν λοιπόν στα σπίτια τους κι αφού άκουσαν την ανάκριση των γονιών τους, έπεσαν για ύπνο με χαμόγελα ως τα αυτιά.Έτσι αφού έδωσα το δικό μου τέλος σ' αυτήν την ιστορία, ήρθε νομίζω η ώρα να σας πω κι εγώ με την σειρά μου να περάσετε υπέροχα Χριστούγεννα δίπλα σε άτομα που αγαπάτε πιο πολύ. 

5 σχόλια:

  1. Δεν προλαβαίνω τώρα να το διαβάσω αλλά θα ξαναπεράσω γιατί τα παραμύθια μου κεντρίζουν το ενδιαφέρον και δεν θα το αφήσω να πάει χαμένο.
    Φιλιά σε σένα και τη Χριστιάννα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σ' ευχαριστώ πολύ καλή μου Κάτια(κι εκ μέρους της Χριστιάνας μου!) για τη δημοσίευσή σου!Της αρέσει να γράφει ιστοριούλες μερικές φορές κι έτσι βρήκα την ευκαιρία...Και πάλι άπειρα ευχαριστώ... να 'σαι πάντα καλά... όπως επίσης και στη FLORA GIA από πάνω!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μπράβο στην Χριστιάνα!!!'Εχει ταλέντο η κορούλα σου, Νϊκο μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @ marilise και Marie-Anne
      Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τα γλυκά σας λόγια.Της το 'πα ήδη... το διάβασε... χάρηκε και σας ευχαριστεί!Να 'στε πάντα καλά!!!

      Διαγραφή