και στην ψυχή κάθε παιδιού κρύβεται ένας μικρός Χριστός. Ένας μικρός Χριστός που αγαπάει και χαμογελάει. Ένας μικρός Χριστός όμως που επίσης, όντας κυνηγημένος από τον Ηρώδη, φοβάται και, γι’ αυτό, μιλάει.
Ακούμε τα τιτιβίσματα των παιδιών. Οι καλοί Δάσκαλοι φροντίζουν να τους δώσουν φωνή. Μπορούμε πίσω από το κελάρυσμά της ν’ αφουγκραστούμε το λόγο του μικρού Χριστού;
........................................................................
η Υπατία η Αλεξανδρινή μας θυμίζει με την υέροχη γραφή της τις αξίες της γιορτής
Χρόνια πολλά, γεμάτα υγεία, χαρά και αισιοδοξία...
ΑπάντησηΔιαγραφή