αστέρια απο Wild rose

Νύχτα Χριστουγεννιάτικη Τὴν ἅγια νύχτα τὴ Χριστουγεννιάτικη λυγοῦν τὰ πόδια καὶ προσκυνοῦν γονατιστὰ τὴ φάτνη τους τ᾿ ἄδολα βώδια. Κι᾿ ὁ ζευγολάτης ξάγρυπνος θωρώντας τα σταυροκοπιέται καὶ λέει μὲ πίστη ἀπ᾿ τῆς ψυχῆς τ᾿ ἀπόβαθα, Χριστὸς γεννιέται! Τὴν ἅγια νύχτα τὴ Χριστουγεννιάτικη κάποιοι ποιμένες ξυπνοῦν ἀπὸ φωνὲς ὕμνων μεσούρανες στὴ γῆ σταλμένες. Κι᾿ ἀκούοντας τὰ Ὡσαννὰ ἀπ᾿ ἀγγέλων στόματα στὸ σκόρπιο ἀέρα, τὰ διαλαλοῦν σὲ χειμαδιὰ λιοφώτιστα μὲ τὴ φλογέρα. Τὴν ἅγια νύχτα τὴ Χριστουγεννιάτικη - ποιὸς δὲν τὸ ξέρει; - τῶν Μάγων κάθε χρόνο τὰ μεσάνυχτα λάμπει τ᾿ ἀστέρι. Κι᾿ ὅποιος τὸ βρεῖ μέσ᾿ στ᾿ ἄλλα ἀστέρια ἀνάμεσα καὶ δὲν τὸ χάσει σὲ μιὰ ἄλλη Βηθλεὲμ ἀκολουθῶντας το μπορεῖ νὰ φτάσει. Αχ αυτό το ποίημα του Δροσίνη τι μου θυμίζει καλό μου WILD ROSE σε ευχαριστώ που μου το θύμησες , σε ευχαριστώ για την συμμετοχή